.: Parafia św. Marcina w Pisarzowicach :.

Strona główna

Informacja o naszej parafii

: Kancelaria parafialna w okresie wakacji

lipiec - sierpień

Czynna tylko w dni powszednie

rano
codziennie godz. 7.30 – 8.30

wieczorem
tylko w środy
od godz. 18.45 – 19.30

Telefony kontaktowe:
plebania 33 8457378
stara plebania 33 8457399

Pielgrzymka do Sanktuariów Maryjnych w Bawarii 23 - 27.07.2018r.

Z inicjatywy Księdza Proboszcza i p. Zygmunta w dniu 23 lipca 2018r., we wczesnych godzinach porannych wyruszyło 48 pielgrzymów z parafii Pisarzowice do Augsburga , by tam pielgrzymować do różnych kościołów Matki Bożej. Wyruszyliśmy o godz. 6.00 rano . Wędrówkę rozpoczęliśmy modlitwą poranną i śpiewem godzinek ku czci NMP. Tą modlitwą rozpoczynaliśmy każdy dzień pielgrzymki. W drodze mijaliśmy różne ciekawe miasta jak Cieszyn, Ołomuniec, Brno, Praga. Poznawaliśmy krótką historię o każdym z tych miast oraz czasami legendy z nimi związane. Nie zapomnieliśmy , że jest to również teren działalności św. Jana Sarkandra. Podczas całej wędrówki poznawaliśmy nauczanie Papieża Benedykta XVI, które przedstawiał nam Ksiądz Proboszcz. W późnych godzinach popołudniowych dotarliśmy do Augsburga - miasta położonego na terenie Bawarii w Niemczech. Bawaria jest jednym z 16 Landów Niemiec. Naszym domem na te dni stał się Dom Rekolekcyjny - Exerzitienhaus - w miejscowości Leitershofen oddalonej kilka kilometrów od Augsburga. Po przyjeździe na miejsce, już w progach ,witał nas Pan Zygmunt ze swoją żoną Aleksandrą, która pochodzi z Pisarzowic. Po przydzieleniu pokoi , wspólnej kolacji i wieczornych modlitwach zakończonych Apelem Jasnogórskim udaliśmy się na spoczynek.

Dzień 2.
Poranne laudesy w kaplicy, śniadanie i wyjazd do Augsburga. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od serca centrum Augsburga: brukowanego Placu Ratuszoweg / Rathausplatz/. Naszym celem był kościół św. Marka gdzie znajduje się cudowny obraz Matki Bożej rozwiązującej ludzkie węzły. Matka Boża w tym obrazie szczególnie czczona jest w Ameryce Południowej, gdzie to w latach 90. XX w. na zlecenie obecnego papieża Franciszka sporządzona została kopia tego obrazu, znajdująca się w kościele San José del Talar w Buenos Aires. Jeszcze przed jego wyborem na papieża, Jorge Bergoglio ofiarował swemu poprzednikowi, papieżowi Benedyktowi XVI, kielich z wygrawerowanym wizerunkiem Marii Rozwiązującej Węzły. Wiedząc o szczególnym przywiązaniu do niej papieża Franciszka, w 2018 roku nowy koreański ambasador w Watykanie, Baek Man Lee, sprezentował papieżowi koreańską kopię tego obrazu
O dziejach obrazu i szczególnym powiązaniu z obecnym papieżem opowiadał nam pracujący tam ksiądz, a tłumaczenie jak zwykle zapewnił nam p. Zygmunt.
Następnie udaliśmy się do Ratusza, gdzie zwiedzaliśmy słynną Złotą Salę (Goldener Saal) - reprezentacyjną salę w augsburskim ratuszu. Odbywają się w niej oficjalne uroczystości miejskie i przyjmowane są oficjalne delegacje. Jeśli nie jest używana przez radę miejską, sala jest udostępniona turystom. Zrobiliśmy sobie tam pamiątkowe zdjęcia .
Po krótkim zwiedzaniu udaliśmy się w kierunku Katedry Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny – kościół katolicki w Augsburgu w Niemczech, katedra biskupów diecezji augsburskiej. Na przeciwko niej stoi dom biskupów . Katedra jest bez wątpienia najstarszym kościołem w tej części Niemiec. Historia tej świątyni sięga okresu IX wieku, a najstarszą część kościoła stanowi X wieczna krypta, w której odśpiewaliśmy pieśń ku czci NMP. Wewnątrz katedry znajduje się wiele drogocennych dzieł sztuki romańskiej i gotyckiej. Ściany i sklepienie ozdobione są przepięknymi freskami i malowidłami. Zobaczyć tam możemy również cztery tablice ołtarzowe pędzla Hansa Holbeina Starszego. Świątynia może też poszczycić się najstarszymi w całych Niemczech obrazami na szkle. Tak zwane „witraże proroków” pochodzą z połowy XII wieku.
Po krótkim odpoczynku i posiłku udaliśmy do niecodziennego miejsca w nie tylko Augsburgu ale również na świecie - Fuggerei – jest to zamknięta murami dzielnica Augsburga stworzona w celu pomocy ubogim. Została utworzona przez Jakuba Fuggera zwanego Bogatym, rzeczywiście najbogatszego wówczas obywatela Augsburga. Zasady przyjmowania nowych mieszkańców nie zmieniły się do dnia dzisiejszego. Mogą tu zamieszkać ludzie, którzy urodzili się w Augsburgu, są katolikami i znajdują się w trudnej sytuacji . Każdy przyjęty do Fuggerei ma zapewnione mieszkanie do końca życia, jednak bez prawa dziedziczenia. Aby nie ranić poczucia godności mieszkańców, każda z rodzin uiszcza co roku symboliczną opłatę w wysokości 1 guldena reńskiego, co obecnie zostało zastąpione ekwiwalentem w postaci 0,88 euro. Ponadto mieszkańcy zobowiązani są do odmówienia 3 modlitw dziennie (Ojcze nasz, Wierzę w Boga, Zdrowaś Maryjo) za fundatora Fuggerei i jego rodzinę.
M.in. w tym celu odprawiana jest codziennie msza w rzymskokatolickim kościele św. Marka (Markuskirche) do którego zaprowadził nas ks. Andrea, który był naszym przewodnikiem, a jest również dyrektorem Caritas i w sierpniu odwiedzi naszą parafię. Tam też ks. Andrea udzielił nam błogosławieństwa relikwiami św. Ulryka.
Po powrocie do naszego domu dziękowaliśmy za pięknie spędzony dzień podczas Mszy św. i wieczornych modlitw.

Dzień 3
Wczesnym rankiem wyjechaliśmy w kierunku niemieckiego Podhala - Allgäu . Tam w miejscowości Neuschwenstein zwiedzaliśmy zamek wybudowany przez króla Ludwika II zwanego Szalonym. To prawdziwie bajkowy zamek na wysokiej górze, nad jeziorem Alpsee. Zamek Neuschwanstein jest znany na całym świecie z fantazyjnej formy i służył jako wzór dla zamku, ktory znamy z bajkowych Disneya. Po odpoczynku nad jeziorem, udaliśmy sie do Wiskirche . Jak nam wytłumaczył p. Zygmunt w naszym znaczeniu to kościół na łące. Rzeczywiście jest to kościół pielgrzymkowy z dala od miejscowości . W otoczeniu znajduje się ok. 7 domów. O tym pięknym rokokowym kościele opowiedział nam kościelny , który ,co ciekawe również jest Polakiem mieszkającym już ponad 20 lat w Niemczech. Głównym punktem jest cudowna figura Pana Jezusa Biczowanego. Po wspólnej Mszy św. odmówiliśmy również Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Dzień zakończyliśmy wspólna modlitwą w kaplicy naszego domu i rozważaniem nauki Benedykta XVI.

Dzień 4
Ten dzień był ostatnim dniem pobytu na Bawarii. Dlatego też p. Zygmunt zabrał nas do pięknego kościoła nieopodal Augsburga - Maria Vesperbild . W wolnym tłumaczeniu Maria Nieszporna / Wieczorowa/ . W kościele tym szczególną uwagę zwraca Figura Matki Bożej Bolesnej - Pieta. Bardzo podobna do bliskiego nam wizerunku z Bazyliki Hałcnowskiej. Również tutaj spotkaliśmy polskiego księdza, który święcenia kapłańskie otrzymał w Krakowie. Przybliżył nam historie kościoła i kult Matki Bożej . W tym kościele właśnie uczestniczyliśmy we Mszy świętej,po której ksiądz Wojciech zaprowadził nas dróżką wśród lasu bukowego , na której znajdują się stacje drogi krzyżowej, do Groty Fatimskiej . W tym miejscu pielgrzymi spalają ogromne świece wotywne. My odmówiliśmy część różańca świętego i zaśpiewaliśmy polskie pieśni maryjne.
Następnie p. Zygmunt zaprosił nas jeszcze raz do Augsburga , by przedstawić nam jeszcze inne ciekawe miejsca kultu. Pierwszym miejscem w tym dniu była Bazylika św. Ulryka i św. Afry. Kościół w stylu gotyckim, kamienny. Zobaczyliśmy pięciokondygnacyjny ołtarz główny. Główna część przedstawia Narodziny Jezusa. Powyżej znajduje się przedstawienie Koronacji NMP. Po bokach ołtarza znajdują się rzeźby św. Piotra i św. Pawła. Pod kościołem znajduje się krypta z grobami świętych patronów świątyni, którą nawiedziliśmy odmawiając tam krotką modlitwę. W bazylice znajduje się również skarbiec z relikwiami św. Ulryka: kielichem, ornatem i krzyżem, których używał podczas sprawowania Mszy Św. Święty był walecznym biskupem Augsburga.
Na koniec drogi zaprowadziły nas / a właściwie p. Zygmunt, bo sami byśmy tego nie znaleźli/ do kościoła st. Moritz . Ciekawa, minimalistyczna architektura kościoła zmusiła nas do zamyślenia. W części głównej Figura Pana Jezusa kroczącego rozsyłającego : " Idźcie i głoście..."
Po krótkiej modlitwie udaliśmy się na znany Plac Ratuszowy , gdzie mogliśmy, już indywidualnie, pożegnać się z Augsburgiem.

Dzień 5
Dzień rozpoczęliśmy od Mszy św. o godz. 6.15 i pośniadaniu udaliśmy się w drogę powrotną.
Dzięki uprzejmości panów kierowców - p. Józefa i p. Alberta - i ich znakomitej jeździe, mogliśmy nadprogramowo zwiedzić choć na chwilę Ratyzbonę ( Regensburg) , która jest siedzibą diecezji rzymskokatolickiej. Z miastem związany jest Benedykt XVI, a to właśnie jego nauki rozważaliśmy podczas pielgrzymki. Naszym wspaniałym kierowcom udało się zaparkować na Starym Mieście, które od 2006 roku jest na liście UNESCO. Z miejsca parkingowego od razu weszliśmy na słynny Most Kamienny, który jest średniowiecznym mostem na Dunaju. Most długo był pierwszym ufortyfikowanym mostem na tej rzece. Następnym punktem była Katedra Św. Piotra– kościół katedralny, jedna z najznamienitszych budowli gotyckich w południowych Niemczech.
Po zwiedzeniu Katedry mieliśmy czas zjeść wspaniałe lody i udaliśmy w kierunku Polski.
Pielgrzymka była wspaniała. Dziękujemy Księdzu Proboszczowi , a szczególnie Państwu Zygmuntowi i Aleksandrze, którzy przyjęli nas z wielką gościnnością i zorganizowali nam, poświęcając swój czas, ten wspaniały pobyt.

Grażyna Jurasz

LUBOMIR I ŁYSINA

W dniu 23.06.2018 r. odbyła się kolejna wędrówka naszej parafii po papieskich szlakach.

57 turystów wyruszyło tym razem w Beskid Makowski w Pasmo Łysiny i Lubomira.

Naszą wędrówkę, rozpoczęliśmy w Porębie, wyruszając szlakiem żołnierzy AK. Po dotarciu na Suchą Polanę, zrobiliśmy krótki odpoczynek. To tutaj w czasie II wojny światowej funkcjonowała partyzancka baza AK, składająca się z kilku drewnianych schronów, namiotów, wież obserwacyjnych i radiostacji. W tym rejonie 12 września 1944 r. rozegrała się jedna z największych partyzanckich bitw z hitlerowskim najeźdźcą. Znajduje się tutaj głaz z krzyżem i polowy ołtarz upamiętniający tych żołnierzy. Sucha Polana okazała się dla nas naprawdę sucha, bo już w czasie podejścia na Łysinę, sprawdziła się zapowiadana pogoda. Dość mocno padający deszcz, towarzyszył nam aż na szczyt Lubomira. Lubomir 904 m to najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego. W lipcu 1975 r. przybył tutaj wraz z oazową młodzieżą kardynał Karol Wojtyła. Na szczycie wybudowane jest obserwatorium astronomiczne oddane do użytku w 2007 r. Poprzednie z 1922 r. spalili Niemcy w czasie działań wojennych. W obserwatorium czekał na nas przewodnik Pan Marcin, który przedstawił nam prezentacje historyczną i astronomiczną. Zobaczyliśmy również lunetę, z której, gdyby był bezchmurny słoneczny dzień moglibyśmy zobaczyć zjawiska zachodzące na Słońcu. Z Lubomira zeszliśmy z powrotem na Łysinę 891 m. Tutaj latem 1960 r. dotarł z Myślenic biskup Karol Wojtyła wraz z przyszłym kardynałem Stanisławem Nagym. My wędrowaliśmy tylko fragmentem tego szlaku, przez Polanę Kudłacze na Działek nad Porębą. Wędrówkę umilał nam znów padający deszcz. W malutkim schronisku na Kudłaczach trudno było się pomieścić, ale gorąca herbata i kawa smakowała jak nigdy. Krople deszczu towarzyszyły nam do przełęcz Działek, skąd zeszliśmy z papieskiego szlaku do Poręby. Tu czekał na nas autokar którym dotarliśmy do Trzemeśni. Trzemeśnia to miejscowość w której nasz ks. proboszcz w latach 1983-88 pracował jako wikariusz. Tutaj m.in. założył grupę apostolską młodzieży oraz zapoczątkował pielgrzymki piesze z Trzemeśni na Jasną Górę. Przed Mszą św. przedstawicielka parafii opowiedziała nam o pobytach ks. Karola Wojtyły w Trzemeśni u swojego przyjaciela, długoletniego proboszcza - społecznika tej parafii ks. Piotra Wykurza. Msza św. odbyła się w starym drewnianym kościółku z 1780 r. z obrazem MB Pocieszenia z 1600 r. W czasie kazania ks. proboszcz wspominał czasy swojej posługi w Trzemeśni. Po mszy św. ks. proboszcz otrzymał od swoich wychowanków – przyjaciół z grupy apostolskiej bukiet kwiatów w podziękowaniu za pracę w tej parafii oraz życzenia z okazji 40-lecia kapłaństwa. We Mszy św. uczestniczyli również liczni parafianie. Następnie udaliśmy się do nowego kościoła na litanię do Serca Jezusowego, gdzie przywitał nas ks. wikariusz Jakub Adamik. Po modlitwie zostaliśmy zaproszeni do tutejszej szkoły na obfity poczęstunek przygotowany przez przyjaciół ks. proboszcza. Tutaj odbył się również konkurs wiedzy dla dzieci o św. Maksymilianie Kolbe. Nagrody w tym konkursie, piękne albumy ufundował ks. proboszcz. Żal było odjeżdżać z Trzemeśni ale może odwiedzimy tą parafię jeszcze kiedyś, schodząc z papieskiego szlaku. Za to miłe przyjęcie wszystkim organizatorom składamy serdeczne Bóg zapłać.

Dziękuję ks. proboszczowi za pomoc w organizacji tej wędrówki, wszystkim uczestnikom za tak liczny udział i wspólne wędrowanie. Dzieciom i młodzieży życzę mile spędzonych wakacji, dorosłym udanego urlopu i zapraszam już we wrześniu na kolejne papieskie szlaki.

Bogdan Pudełko

Ks. Kard. Karol Wojtyła w Pisarzowicach

I. Poświęcenie kamienia węgielnego pod kościół w Pisarzowicach (27.10.1968)

cieszymy się, że ta sprawa znalazła zrozumienie u czynników, które w trybie administracyjnym o tym decydują. Cieszymy się i życzymy sobie, ażeby wszystkie podobne sprawy, tak liczne, wszystkie podobne potrzeby tak mnogie, znalazły podobne zrozumienie (...)żeby wszędzie tam, gdzie ludziom wierzącym potrzeba kościoła, ten kościół mógł powstać

(z kazania kard. Karola Wojtyły w Pisarzowicach)

Ks. Kard. Karol Wojtyła w Pisarzowicach

II. Poświęcenie krzyża na wieżę kościoła (31.10.1970)

Po Mszy św. ks. Kardynał udziela specjalnego błogosławieóstwa naszym pracownikom, którzy mają pójść na wieżę i wyciągnąć krzyż. Była to praca niełatwa, ponieważ na polu było ciemno i wiatr, wieża była oświetlona. Wszyscy wychodzimy z kościoła, krzyż niesiemy na rękach. Przed kościołem w wielkim napięciu czekamy , aż krzyż wzniesie się na górę. Przygotowanym dżwigiem na linach, oraz przy pomocy zgrabnych parafian krzyż powoli wyciągamy na górę. Ks. Kardynał w tym czasie otoczony licznym duchowieóstwem z różaócem w ręku patrzał jak krzyż zostaje wzniesiony w jego imieniu. Sam póżniej wyraził, że bardzo przeżywał tę chwilę, gdyż było to zbyt ryzykowne

(Ks. Piela Kronika)

Ks. Kard. Karol Wojtyła w Pisarzowicach

III. Konsekracja kościoła w Pisarzowicach (10.11.1973)

Sam kościół wydaje się bardzo udany. Mieści w swoim obrębie dodatkową kaplicę na II piętrze oraz sale katechetyczną na I piętrze, przestrzeó sakralna jest obszerna i bardzo przejrzysta. Rzecz jasna, że wszystko jeszcze domaga się ostatecznego wykoóczenia, jednak zasadnicze praca jest już dokonana. Na pewno też budowa i konsekracja kościoła przyczyniła się do tej niezwykłej mobilizacji duchowej parafian w czasie wizytacji oraz umiejętnej współpracy z parafianami proboszcza Stanisława Pieli

(z akt wizytacyjnych kard. Wojtyły)